- bezmək
- f. Usanmaq, bezikmək, təngə gəlmək, cana gəlmək, bezar olmaq, bıqmaq. Canı tərk eylədim, bezdim cahandan; Səni bildim ki, can ilə cahansan. Nəs.. Çoxlarının bezdiyi və uzaq qaçdığı inadlı, şıltaqçı və ağlağan uşaqları Nazimə . . ələ alır, sakit edir, yoluna qoyurdu. M. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.